Wpływ przemieszczeń ludnościowych na obraz wyznaniowy Ziem Zachodnich. 1. Historia (procentowy skład liczby katolików przed wojną i w latach 50-tych, synonimy) 2. Odbudowa katolicyzmu na ZZ, 3. Procesy o charakterze socjologicznym.

Fragment opracowania Gwidona Króla /oprac./ Przewodnik po zabytkach Wrocławia, pt. "Wkład polski w rozwój kultury Wrocławia" autorstwa Mariana Morelowskiego (1884-1963), polskiego historyka sztuki. Podrozdziały; 1. Wiosenny reportaż z wrocławskiej ulicy Katedralnej, 2. Witrażowa panorama, 3. Vir bonus, 4. Wrocławska Panienka.

Relacja Jerzego Rusnaka dotyczy przedwojennego Wilna, wydarzeń związanych z walkami na Ziemi Wileńskiej, wyjazdu na Pomorze, relacji międzyludzkich pomiędzy autochtonami i ludnością napływową w okolicach Olsztyna, służby wojskowej w Marynarce Wojennej.

Relacja Ryszarda Koniecznego, piłkarza ręcznego związanego z klubem WKS Śląsk Wrocław, dotyczy juniorskich czasów w klubie Śląsk Wrocław, rzeczywistości klubowej Śląska, podziału na zawodników wojskowych i cywilnych, obozów sportowych, wyjazdów zagranicznych, zdobywania tytułów mistrza Polski, a także zdobycia tytułu najlepszego bramkarza. Świadek opowiada również o swojej filozofii trenerskiej, pracy z młodzieżą oraz meczach o mistrzostwo Polski.

Relacja Antoniego Turkiewicza, piłkarza ręcznego i trenera piłki ręcznej. Relacja dotyczy przesiedleniu na teren Wrocławia, początków organizowania się życia sportowego wokół piłki ręcznej we Wrocławiu, zmian jakie zachodziły w samym sporcie, obozów sportowych oraz warunki treningowe zawodników w okresie PRL, funkcjonowania WKS Śląsk, zawodów sportowych rozgrywanych z innymi krajami, wyjazdów zagranicznych, pracy w zawodzie trenera sekcji młodzieżowych.

Relacja Włodzimierza Frąszczaka piłkarza ręcznego, zawodnika klubów: Ostrovia oraz Śląsk Wrocław, trenera, członka kadry narodowej juniorów. Relacja dotyczy gry w klubie Śląsk Wrocław, najpierw jako junior, a potem senior, zdobywaniu doświadczeń sportowych na obozach i zgrupowaniach, zdobycia Pucharu Polski, a także Mistrzostwa Polski, pracy w zawodzie trenera, a także ojca - Kazimierza Frąszczaka, założyciela sekcji piłki ręcznej w klubie WKS Śląsk Wrocław.

Relacja Andrzeja Mintusa, piłkarza ręcznego,trenera, brązowego medalisty Mistrzostw Świata i mistrza Polski. Relacja dotyczy fascynacji sportem, studiów na wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gry w Stali Zawdzkiem, Gwardii Opole, Śląsku Wrocław oraz w niemieckim klubie w Hüttenbergu, wyjazdów zagranicznych, zdobycia mistrzostwa Polsi ze Śląskiem Wrocław, emigracji do Niemiec. Świadek porównuje realia klubów polskich do klubów niemieckich. W relacji pojawia się również wątek dotyczący stanu wojennego w Polsce.

Relacja Jacka Spiechowicza , zawodnika i trenera piłki ręcznej oraz zawodowego żołnierza. Relacja dotyczy łączenia studiów z częstymi treningami, relacji między zawodnikami i trenerami, metod szkoleniowych słynnych trenerów piłki ręcznej, wyjazdów zagranicznych z klubem, a także obrazu Wrocławia w PRL-u.

Daniel Waszkiewicz, piłkarz ręczny oraz trener. Relacja dotyczy sporotwej kariery, początków juniorskich w legnickim klubie, gry w Śląsku Wrocław, zarządzanym odgónie wojskowym klubie, realiów gry w drużynie bloku wschodniego, wyjazdów zagranicznych, a także gry na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata.

Relacja Bogdana Falęty, piłkarza ręcznego, wielokrotnego mistrza Polski w piłce ręcznej. Relacja dotyczy gry we wrocławskim klubie, wojskowego oblicza sportu, obozów i codziennych treningów, zdobywanych mistrzostw,zagranicznych wyjazdów z klubem, finału Pucharu Europy w Magdeburgu.

Relacja Barabry Klempel dotyczy szesnastoletniego pobytu w Niemczech, rzeczywistości życia w RFN, doświadczeń żony i matki szczypiornisty, kontaktów z innymi rodzinami i kobietami również kibicującymi swoim mężom, codzienność życia męża pomiędzy treningami, wyjazdami na zgrupowania, meczami.

Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.

Relacja Jana Kubiaka, elektryka Zakładów Hutniczo-Przetwórczych Metali Nieżelaznych "Hutmen", działacza opozycyjnego, członka Członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Relacja dotyczy roli Kościoła w Polsce w latach 80. XX wieku, atmosfery panującej w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, działalności drukarskiej Duszpasterstwa Ludzi Pracy, organizacji mszy za ojczyznę, działań Służb Bezpieczeństwa utrudniających funkcjonowanie duszpasterstwa, nieoficjalnej działalności opozycyjnej na terenie zakładu pracy, strajków w zakładach pracy.

Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.

Relacja Anny Łaski dotyczy rozdzielenia rodziny na początku wojny, ewakuacji z Kamionki Małej, zamordowania rodziny Łasków mieszkających na Czyściaku, przez banderowców, a także późniejszego życia na Ziemiach Zachodnich i Północnych.

Relacja Karola Mazurkiewicza dotyczy losów rodziny pochodzących z Obertyna, lata wojenne w Obertynie, przyjazdu i nowego życia na Ziemiach Zachodnich i Północnych.

Relacja dotczy dzieciństwa w Obertynie, losów rodziny podczas lat wojennych, przesiedlenia i powojennego życia na Ziemiach Zachodnich.

Relacja biograficzna Marii Kawińskiej dotyczy życia w przedwojennym Obertynie, losów mieszkańców Obertyna, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne i organizacji życia po wojnie.

Relacja biograficzna Heleny Markiewicz dotyczy dzieciństwa, edukacji, relacji między Ukraińcami a Polakami, wojny na Kresach Wschodnich, Rzezi wołyńskiej, ukrywania się przed banderowcami, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji życia po wojnie.

Relacja biograficzna Eugenii Krzywkowskiej dotyczy przedwojennego Obertyna, relacji ukraińsko-polskich, społeczności żydowskiej w Obertynie, wywózek na Sybir oraz Rzezi wołyńskiej poczas II wojny światowej, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne i organizacji życia w latach powojennych.

Relacja biograficzna Józefy Szczepuły, dotyczy losów rodzin zamieszkałych w Obertynie, działalności UPA w okolicach Obertyna, życia codziennego podczas wojny, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Relacja Józefa Palczyńskiego dotyczy życia w przedwojennym Obertynie, II wojny światowej na Kresach, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia, społeczności osób przesiedlownych z Obertyna.

Relacja Adama Jezierskiego, profesora nauk chemicznych oraz rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów na wydziale Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, kariery naukowej, zdobywania kolejnych stopni naukowych i stanowisk na Uniwersytecie, perspektyw rozwoju oraz badań naukowych.

Relacja Alicji Szastyńskiej-Siemion, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów i pracy naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim, a także życia przed wojną, okupacji niemieckiej i radzieckiej, stalinizmu w Polsce, wydarzeń 1956 roku, wydarzeń Marca 1968 i inwazji na Czechosłowację.

List do premiera Józefa Cyrankiewicza (1911-1989) z załączonym odwołaniem do Kolegium przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie [Katowicach], Bartłomieja Marii Boby (1899-1984), pedagoga i działacza społecznego. Sprawa dotyczyła edukacji dzieci p. Boby w myśl której, nie posłał ich do szkoły publicznej ze względu na wychowanie w duchu katolickim i patriotycznym.

List Jana Franciszka Drewnowskiego do arcybiskupa Kominka w sprawie maszynopisu przekazanego do wydawnictwa ZNAK. Drewnowski przekazuje swoje podziękowania za wkład w jego przygotowanie oraz uwagi poczynione przez arcybiskupa Kominka.

Relacja biograficzna Zofii Machoń dotyczy dzieciństwa, pracy w okresie przedwojennym, trudów życia w PRL, emigracji rodziny do Stanów Zjednoczonych Ameryki i Kanady. Świadek odpowiada również na pytania z kwestionariusza "100 100-latkó na 100-lecie".

Relacja biograficzna Małgorzaty Jerchel dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole, pracy w zawodzie służącej, ślubu, okresu wojny i życia w czasie wojny oraz wychowywania dzieci w czasach PRL. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Józefa Bałuczyńskiego, pastora kościoła zielonoświątkowego, dotyczy dzieciństwa na Podolu, pracy przymusowowej w czasie II wojny, wyjazdu na front niemiecki, powojennej działalności ewangelizacyjnej wśród młodzieży, organizacji zborów zielonoświątkowych na Pomorzu. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Marianny Wesołowskiej dotyczy dzieciństwa i żcyia na wsi, warunków życia w okresie niemieckiej okupacji i życia w czasach współczesnych.

Relacja biograficzna Walentyny Obszyńskiej, zakonnicy z Zakonu Sióstr Zmartwychwstanek, dotyczy okupacji niemieckiej spędzonych w Radości, kursu sanitariuszek organizowanego przez Armię Krajową, ukończenia szkoły pielęgniarskiej, wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek i realiów życia w zakonie.

Relacja biograficzna Zofii Frasuniak dotyczy głównie wydarzeń II wojny światowej, wysiedleń młodzieży, działań partyzantów w okolicach Sieradza, trudów życia codziennego. W dalszej części relacji świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Aleksandra Tarnawskiego, żołnierza Armii Krajowej, majora Wojska Polskiego, dotyczy dzieciństwa, studiów na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Chemii, dołączenia do tworzącej się armii pod dowództwem generała Sikorskiego we Francji, emigracji na Węgry, przedostania się do Francji i Wielkiej Brytani, konspiracyjnych wojskowych szkoleń, desantowania do Polski, pracy w Polskim Radiu w Warszawie, okresu powojennego spędzonego w Warszawie i życia zawodowego związanego z Politechniką Gliwicką.

Relacja biograficzna Leona Kalety, żołnierza 3. Pułku Piechoty Legionów, członka Batalionów Chłopskich, organizatora Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, dotyczy przedwojennej edukacji, służby wojskowej na Kresach, udziału w kampanii wrześniowej, działalności partyzantckiej, organizacji pomocy dla Powstańców Warszawskich, działalności społeczno-kulturalnej, służby w oddziałach ochrony pogranicza na Podolu, założenia rolniczej Solidarności w Sobowicach. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja biograficzna Jana Glazy dotyczy przedwojennego życia codzinnego, wojny w Osiecznej, przymusowego wcielenia do Wehrmachtu, służby wojskowej we Francji, wyjazdu z wojskiem do Norwegii, codzienność życia w służbie wojskowej, powojennej rzeczywistości w Osiecznej, pracy w nadleśnictwie i na kolei. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Zbigniewa Domosławskiego, profesora nauk medycznych, majora Wojska Polskiego, dotyczy młodości w Kopyczyńcach, edukacji w gimnazjum we Lwowie oraz nawrocławskiej Akademii Medycznej, świadek koncentruje się na okresie rządów Józefa Piłsudskiego, a także okresie PRL. Odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Ludwika Leszka Wardzichowskiego, podpułkownika i pierwszego powojennego dyrektora Szpitala Specjalistycznego nr 2 w Bytomiu, dotyczy nauki w Korpusie Kadetów i Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu w okresie międzywojennym. Drugą część narracji stanowi opowieść o udziale w 18 Dywizji Piechoty i 18 Pułku Artylerii oraz walce na froncie podczas II wojny światowej. Kolejna część narracji dotyczy powojennej działalności w Spółce Brackiej, odbudowy śląskich szpitali, pracy na stanowisku dyrektora szpitala w Bytomiu oraz tworzenia Akademii Medycznej.

Realcja Franciszka Drobnego dotyczy przedwojennych świąt, przeżyć związanych z II wojną światową, pracy w kopalni podczas wojny, życia w Bytomiu w latach PRL, studiów na kierunku fizyka i pracy w szkolnictwie. W czasie nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza 100 100-latków na 100 lecie.

Relacja biograficzna Haliny Węglińskiej dotyczy dorastaniu w Łowiczu, członkostwa w Towarzystwie „Sokół”, działalności konspiracyjnej podczas wojny, aresztowania, wywózki do Auschwitz-Birkenau i stracenia pierwszego męża. Dalsza część relacji dotyczy powojennego życia, a kończy się porównaniem przedwojennych czasów z sytuacją powojenną.

Szkic biograficzny i wspomnienie ks. Jana Osiewacza (1891-1962) proboszcza Ćwiklic autorstwa ks. dra Józefa Bańki.

Odwołanie do Kolegium przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Bartłomieja Marii Boby (1899-1984), pedagoga i działacza społecznego. Sprawa dotyczyła edukacji dzieci p. Boby w myśl której, nie posłał ich do szkoły publicznej ze względu na wychowanie w duchu katolickim i patriotycznym.

Relacja biograficzna Franciszki Płaksej dotyczy czasów przedwojennych, m.in strajków robotników we Lwowie w 1936 roku, ukrywanie się w wynajmowanym mieszkaniu w czasie wojny w celu uniknięcia aresztowania, życia w powojennej rzeczywistości, najpierw w Zamościu, następnie w Gdyni oraz we Wrocławiu.

Relacja Janiny Wąsacz dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie: getta warszawskiego, Powstania Warszawskiego, rzezi Woli, pobytu w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku, wywiezienia do obozu pracy Dulag 121 Pruszków, przyjazdu na Ziemie Zachodnie, trudów powojennego życia. W czasie wywiadu świadek odpowiada na pytania z kwestinonariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Janiny Puły, nauczycielki, dotyczy dzieciństwa i okresu szkolnego, wybuchu wojny, życia pod zmieniającymi się okupacjami – sowiecką i niemiecką, dołączenia do 4. Pułku Zapasowego i udanie się wraz z napierającą armią na zachód, zniszczeń wojennych w odwiedzanych miastach i zakończenia wojny. W dalszej części pojawia się wątek powrotu ojca z obozu jenieckiego, przybycia do Wrocławia, studiów polonistycznych i pracy w szkole.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja biograficzna Danuty Jaworskiej-Thomas, artystki-tkaczki, dotyczy życia codziennego przed wojną, lat wojennych, studiów w poznańskiej i łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, pracy w Spółdzielni Artystów ŁAD oraz z Pracownią Doświadczalną Tkactwa Artystycznego.

Relacja biograficzna Stanisława Kowalskiego dotyczy dzieciństwa, lat II wojny światowej oraz życia codziennego w powojennej rzeczywistości. Pierwszą część nagrania stanowi wywiad biograficzny, w drugiej części nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza.