Widok na budowę osiedla imienia Stanisława Staszica w Lubinie.

N/z dwa budynki powstające na ulicy Kamiennej

Most Zwierzyniecki [niem.: Paßbrücke], zaprojektowany i zbudowany w latach 1895-1897 przez Karla Klima pod kierunkiem architekta miejskiego Richarda Pluddemana.

Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945 Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.; Nad wejściem do budynku świąteczna iluminacja.

Skrzyżowanie ulicy Kazimierza Wielkiego z Świdnicką na wprost Bar Barbara z neonem [dania zimne, gorące, wyroby garmażeryjne, cukiernicze, napoje].;  

Dzieci bawiące się na ulicy Józefa Hauke Bosaka w oddali neogotycka kamienica przy ulicy Zygmunta Krasińskiego 21/23. W 1927 roku w budynku mieścił się posterunek policji z aresztem.Po prawej blok mieszkalny przy ulicy Józefa Haukego-Bosaka, budynek nr 2-14.

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku. Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.

Most Grunwaldzki zbudowany w latach 1908-1910 [od 1910r. Kaiserbrucke po 1919r. Freiheitsbrücke od 1945r. nazwa obecna],według projektu architekta Richarda Pluddemana zimą 1968r.; W tle Budynek Poczty Głównej oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu].

Dom willowy najprawdopodobniej gajowice.

Zdjęcie Mostu Grunwaldzkiego wykonane z dachu budynku przy ulicy Mazowieckiej. W tle widać budowę Wydziału Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego;

Wrocławskie Podwale nocą na zdjęciu szereg kamienic pomiędzy ulicą Dworcową a Hugo Kołłątaja. W oddali przy skrzyżowaniu Kołłątaja i Podwala Kiosk projektu Maxa Berga zbudowany w 1911  początkowo pełniący funkcję stacji redukcyjnej gazu, przed wojną sprzedawano w kiosku mleko. Po wojnie pełnił on funkcję między innymi baru mlecznego oraz szaletu.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą po prawej Hotel Piast oraz Grand Hotel.

Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24.09.1981 Plac Konstytucji 3 maja]  nocą.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], Na budynkach przy ulicy neony [od prawej: Futra, Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Para na ulicy Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Zdjęcie wrocławskiego Ratusza wykonane z skrzyżowania ulic Świdnickiej i Oławskiej.

Osiedle Wrocław-Południe, blok mieszkalny między ulicą Gwiaździstą a Zielińskiego.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.

Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Krakowskie Sukiennice, obecny kształt przybrały po przebudowie z końca XIX wieku według projektu Tomasza Prylińskiego.

Krakowskie Sukiennice, obecny kształt przybrały po przebudowie z końca XIX wieku według projektu Tomasza Prylińskiego.

Zamek Królewski na Wawelu, zdjęcie wykonane z podzamcza widok na Bazylikę archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie [Katedra Wawelska].

Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;

Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;

Sopockie molo budowane w latach 1927-1928 będące najdłuższym molem o konstrukcji drewnianej nocą.

Sopockie molo budowane w latach 1927-1928 będące najdłuższym molem o konstrukcji drewnianej nocą.

Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].

Gdański Długi Targ nocą, zdjęcie wykonano w przejściu Zielonej Bramy w oddali widać wieże gdańskiego Ratusza

Brama Zielona Głównego miasta wzniesiona w latach 1564-1568 w stylu manieryzmu niderlandzkiego.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 Od lewej Dwór Artusa, Nowy Dom Ławy.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 W tle od prawej Dwór Artusa i Nowy Dom Ławy na Długim Targu.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle od prawej: Dwór Artusa, Stary Dom Ławy, Nowy Dom Ławy oraz Złota Kamienica.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle Dwór Artusa.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].

Latarnia i gdańskie kamienice, najprawdopodobniej Długi Targ

Prace rekonstrukcyjne rzeźby przy gdańskiej kamienicy, najprawdopodobniej na Głównym Mieście.

Prace rekonstrukcyjne rzeźby przy gdańskiej kamienicy, najprawdopodobniej na Głównym Mieście.

Fontanna Neptuna w Gdańsku z czarno-niebieskiego marmuru z początku XVII wieku przed Dworem Artusa.

Fontanna Neptuna w Gdańsku z czarno-niebieskiego marmuru z początku XVII wieku przed Dworem Artusa.

Zielona Brama [Grunes Tor], budynek zbudowany w latach 1564-1568 w stylu manieryzmu niderlandzkiego na gdańskim Długim Targu.

11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.  

Nowopowstające budynki mieszkaniowe na Placu Grunwaldzkim.

Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.

Budowa Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w tle budowany Wydział Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedra Jana Chrzciciela

Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Zabytkowy Młyn Maria znajdujący się we Wrocławiu na wyspie Słodowej, pod nim przepływa kanał nazwany tak samo jak młyn.

Wrocławska fontanna zjadująca się przy Hali Stulecia otoczona pergolą [przebudowana w 2009 roku, przemieniono ją w fontannę multimedialną, gdzie odbywają się specjalne pokazy].

Pergola o kształcie połowy elipsy, wybudowana naokoło stawu z fonatanną w Parku Szczytnickim [prace budowlane ukończono w lutym 1913 roku].

Dziedziniec Ossolineum we Wrocławiu [w dawnym Gimnazjum św. Macieja, Zakład przeniesiono ze Lwowa do Wrocławia po II wojnie światowej].

Wrocławski rynek, pierzeja południowa i ratusz. Na pierwszym planie pomnik hrabiego Aleksandra Fredry.

Zabytkowy budynek terrarium we wrocławskim Ogrodzie Zoologicznym.

Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.] widziana z Ogrodu Zoologicznego [założonym w 1865 roku, będącym najstarszym ZOO w Polsce].

Kolegiata Świętego Krzyża i Świętego Bartłomieja widoczna od strony wrocławskiego Ogrodu Botanicznego.

Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.

Hotel Monopol wybudowany został w 1892 roku, przetrwał wojnę bez znaczących uszkodzeń. W latach 2007-2009 był gruntownie rewitalizowany. Do dziś dnia stanowi perłę wśród wrocławskich zabytków architektury w stylu Art Nouveau.

Widok z piętra Domu Towarowego Renoma na ulicę Świdnicką. Widoczne budynki Opery Wrocławskiej i Kościoła pw. Świętej Doroty.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia].

Zachodnia pierzeja Placu Solnego we Wrocławiu.